Emanuel Ringelblum urodził się 21 listopada 1900 roku w galicyjskim Buczaczu. Był synem Fajwisza Ringelbluma i Munie z domu Heler. Miał on brata oraz dwie siostry. W 1914 roku jego rodzina przeprowadziła się do Nowego Sącza. Po ukończeniu nauki w szkole średniej Emanuel przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie międzywojennym opublikował wiele artykułów oraz monografii dotyczących społeczności żydowskiej. Od początku II wojny światowej zaczął gromadzić materiały dotyczące sytuacji Żydów w okupowanej Polsce. Pozyskał do współpracy wiele osób. Powołana została konspiracyjna organizacja Oneg Szabat. Po pewnym czasie organizacja zaczęła dokumentować masową zagładę Żydów. Znaleziono i opracowano wiele dokumentów. Niestety, działalność organizacji została przerwana, kiedy Emanuel i jego żona oraz syn zostali rozstrzelani. Był to w marcu 1944 roku w Warszawie. Dokumenty, które gromadził Ringelblum i jego współpracownicy, zostały umieszczone w metalowych pojemnikach i zakopane. Po wojnie odkrywano je i wykopywano. Nie udało się jednak odnaleźć wszystkich pojemników.
O losach tego archiwum opowiedziała nam w lutym studentka Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu – Adriana Gołdyn. Dzięki jej prelekcji mogliśmy dowiedzieć się, jak wyglądało dokumentowanie losów Żydów na terenie naszego kraju.